20170411

In morti de Antoni Palumba

S'interramotus bandat anca est su marmista po sa tumba de unu mortu.
- Comenti si naràt sa bonanima?
- Antoni Palumba!
- Ita nci scrieus: "padre premuroso"?
- Ca no, ca no ndi tenìat fillus!
- "Marito amoroso"?
- Sempri stetiu bagadiu!
- "Fratello carissimo"?
- No iat connotu mai ni fradis e ni sorris!
- "Figlio adorato"?
- Bogau de domu a son'e corru a piciocheddu!
- Amico stimato"?
- Sumprus ndi dd'iant bogau su saludu!
- "Cristiano devoto"?
- Frastimmàt che disisperau!
- "Lavoratore indefesso"?
- Stait ca no iat mai traballau e campàt de si chi ddi donat su Comunu, chi oi pagàt puru s'interru!
- Bastàt diaici, apu cumprendiu; nci poneus:
"ANTONI PALUMBA,
NO IAT FATU MAI NUDDA,
DE SA UDDA A SA TUMBA"
*************************************
Custu, mancai potzat parri, no est unu contu cosa de arriri.
Oi giai totus in Campidanu e in totu su Cabu de Basciu eus prantu in calincuna manera sa morti de una picioca chi iat tentu du gemellus unas cantus oras infatu.
Lassat su pobiddu, unu pipiu de ses annus e is gemellinus.
Me in s'uspidali no ci dd'ant fata a dda salvai.
Deu bollu crei chi totus apant fatu totu si chi podiant po chi no depessit acabai diaici. Ddu bollu crei.
Poita est morta insaras custa picioca? A chini prus, pigau de su sconfortu, si castiat a una parti e a s'atra, circhendi a chini ci ghetai is curpas; e chini d'iat a bolli mai una curpa diaici legia, su nd'essiri segau e fata a perdi sa rosa prus bella de su Beranu, una picioca, una sposa, una mama de tres creaturas?
No est custa sa tressa chi si nci fait besiri de sa tupa. Sa Giustizia depit fai su traballu cosa sua, ma no torrat su motu a biu e no tenit mexina po custu dolori.
Depeus torrai a cumprendi e tenni sempri presenti chi sa Morti nos acumpangiat de su primissimu momentu in brent'e mama, e sempri si caminàt avatu aundi totu andaus, sigura de sorigai, sigura che sa Morti, naraus.
In sa Morti seus totus ugualis; est in sa Vida, longa o curtza chi siat, chi nos podeus scioberai; de si dda donai binta chen'e cumbati o de circai de bivi su prus e su mellus chi podeus, po rispetu a nos e totu e a sa Vida chi teneus.
Custa picioca, che atras medas, che miliardus de feminas paris cun issa, prima de issa, cumenti a issa, ant postu sa vida de is fillus anant'e sa insoru; donnia femina scit chi fendi fillus podint suzedi cosas medas, is prus bellas e is prus legias, est totu postu in contu de sa primu di.
Issa boliat bivi de bia, no morri de morta. Paxi a s'anima sua.
p.s.
Medas bortas, prus tostau est a agatai is fueddus po nai una cosa, prus circu de mi ddus fai imprestai de chini ndi connoscit prus de mei. Ddu est unu poeta nasciu e pesau in Casteddu, chi scriit in Italianu e bivit a Bologna.
Custus funt is mellus fueddus chi deu potzat arregordai po circai de ndi bessiri de cussa tupa.
No ddi fatzu s'afrontu de du tradusi in Campidanesu. Dd'at a fai issu candu at a crei.
*************************************
FILASTROCCA DELLE GUARIGIONI
La mamma è ammalata, il bambino lo vede
Conosce un poeta e gli chiede
"Poeta, rispondimi in una poesia
Guarisce questa malattia?"
Poeta ci prova, si gira e si volta
Poeta non trova la rima stavolta
E guarda lontano, e cerca vicino
Cosa scrivo per questo bambino?
Chiede al giorno: risponde non so
Chiede al mondo: risponde non so
Chiede al cuore: risponde non so
Non lo so, non lo so, non lo so!
Passò una vecchina, guardò impietosita
Il suo nome era Mamma la Vita
Guardò quel Poeta, guardò quel bambino
Sorrise e sedette vicino
I due domandarono: "Sai la risposta?"
Lei disse: "Metà, perché l'altra è nascosta
La mamma non so, non è compito mio
Il bambino lo guarirò io"
Poeta comprese, sorrise, annuì
Poi prese la penna, e scrisse così
Alberi, acqua, api, giochi
Amore, arrivederci...
(Bruno Tognolini, RIME RAMINGHE, Salani 2013)